Friday, January 18, 2013

အခ်စ္ရတု

သာၾကည္ယုယ
မေပ်ာ္ရသည္ၾကာလွၿပီ အသွ်င့္သား
အရီႊသည္ပန္းႏွင့္တူစြ
စႏၵာျဖဴသည္ ႀကိဳးၾကာမယ္ထက္ပူ၍
တၾကဴၾကဴလြမ္းရုတ
ေမာင္ေၾကာင့္ပူဆာ မခံသာသည္
မ်ားစြာ၀ဋ္ဒုကၡတည္း --။

ပူျခင္းလွသည္ႀကီး၍ေပ
ဦးေဂါင္းထိပ္ျပင္ လက္စံုတင္ေက
ကၽြန္လွ်င္ကန္ေတာ႔ေပ၏ --။

ေၾကာင္းျခင္းစစ္ မွာလိုက္မည္
စၾကာပိုင္သား ေမသက္ထားသည္
ရႊီနားတဖန္တည္ေလာ႔။