ရခိုင္က်ီးျဖဴသာျခင္း

(တန္းခိုးဆရာထြန္း၊ ရခိုင္သၾကစ္-၁၂၈၂ ခုႏွစ္မွာ စပ္ဆိုပါ၏)

နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

သံုးပါးမေယရတနာ၊ ျမတ္ဆရာႏွင့္၊ မာတာပီတ၊ ဂုဏ္ေပါင္းကဲလြန္၊ ႏႈံးမတန္ေအာင္၊ အနႏၱကို၊ ကန္ေတာ့သံုးလီ၊ ထံုးေကသီမွာ၊  သရဘီစံကား၊ နန္းေဂၚသဇင္၊ ပန္းေတာ္၀င္သို႔၊ ဆင္ပန္ထားမွ၊ ဥာဏ္သြားလည္းထက္၊ ရွိအဆက္က၊ ဆန္းလက္လာျငား၊ လူႀကီးမ်ား႐ို႔၊ ေျပာေဟာတိုင္မူ၊ အေရးယူ၍၊ က်ီးျဖဴ၀တၳဳ၊ ရွိျဖစ္မႈကို၊ ယခုတဖန္၊ စပ္ကာရံျဖင့္၊ အကၽြႏုပ္သည္၊ ရွိလြန္လီေက၊ သက္သီထံုးကို၊ ကံုးလိုက္မည္က၊ သၿပီလက္ယာ၊ ၿမီမ်က္ႏွာတြင္၊ ေအာင္ခ်ာပူရ၊ ထီးနန္းတည္၍၊ ဌာနီခ်ေက၊ အ႒၀လာ၊ ၿမိဳ႔ျပည္ရြာကို၊ တည္ခါကာလ၊ ၿမီ၀သုန္မွာ၊ ပစၥဳႏၷလွ်င္၊ သြန္းခ်ၿဖိဳးၿဖိဳး၊ ၀ရဇိန္ေလ၊ ထိန္ကာႀကိဳးလို႔၊ မိုးႀကီးသွ်စ္ခါ၊ ရြာျခင္းရာေၾကာင့္၊ တြင္ေခၚနာမ၊ နဂရကို၊ အ႒၀လာ၊ တြင္တံုပါ၍၊ ျဗမၼာသကၠ၊ အသမၻိန္ေလ၊ နရိႏၵဟု၊ နာမတြင္ျငား၊ ထိုးမင္းဖ်ားလွ်င္၊ တရားေလွ်ာ္ရာ၊ မ်ားျပည္သူကို၊ ထီျဖဴမိုးေက၊ စိုးစိုင္ခါ၌၊

ၿမိဳ႔ရြာအနား၊ လယ္ေခ်ာင္းထြန္၍၊ လုပ္ၾကံစားေက၊ မယားႏွင့္လင္၊ သူ႐ို႔တြင္၌၊ ခ်စ္ၾကင္မညီး၊ အသီးသီးေက၊ သမီးကမ်ား၊ သားမရတတ္၊ ျမင့္တာရွည္ေလ၊ နီျပန္လတ္က၊ ေနာက္ထပ္မၾကာ၊ ခ်စ္သမီးေက၊ အထြီးမွာက၊ ႐ုပ္၀ါ႐ူပ၊ လွလည္းလွလို႔၊ ျမကံုးစိန္ကံုး၊ ပုလဲကံုးေက၊ ေရြးလံုးအသြင္၊ မိႏွင့္ဘ႐ို႔၊ စိတ္ကထင္၍၊ ေခၚတြင္တသီး၊ ၾကင္မညီးေက၊ သမီးသက္ႏွံ၊ ႐ုပ္ပိုင္းျပင္မွာ၊ ရႊင္ျပံဳးျပံဳးႏွင့္၊ စိတ္ကံုးတံဟု၊ ဘုန္းကံကႀကီး၊ ခ်စ္သမီးမွာ၊ ရင့္သီခ်ိန္ေလွာက္၊ ေလာကီအႏြယ္၊ ေဂါရီေမေလ၊ အရြယ္ေရာက္လို႔၊ ဆံေတာက္လွလွ၊ ေနာက္ကခ်ေက၊ ကာလသမီး၊ မိဘထံမွာ၊ လွစံသီက၊ မႀကီးမငယ္၊ တင့္အတယ္လွ်င္၊ လရြယ္တက္စ၊ တနိသ၌၊ မိဘႏွစ္ပါး၊ သမီးမ်ားႏွင့္၊ ေစာေစာမိုးထက္၊ ထမင္းခ်က္လို႔၊ က်က္ကတ္တံုၿပီး၊ အသီးသီးလွ်င္၊ သမီးမိဘ၊ ေဂါင္းခ်င္းဆံုးေက၊ စားတံုၾကလို႔၊ ကိစၥၿပီးခါ၊ ႏွမ္းတဖ်ာကို၊ လွမ္းကာလည္းထား၊ စိန္ကံုးတံဟု၊ လွစံသီးေက၊ သမီးအားလွ်င့္၊ မွာထားသည္မွာ၊ ဤႏွမ္းဖ်ာတြင္၊ ေစာင့္ကာနီျငား၊ ၿဂိဳးဇရက္ႏွင့္၊ က်ီးငွက္မ်ားကို၊ မစားခင္ျဖစ္၊ နားလွ်င္လိုက္၍၊ ေမခ်စ္နီေက၊ ရပ္ကိုလည္လို႔၊ သူငယ္တျခား၊ ေတာ္ေလွ်ာ္ရာမွာ၊ အေဘာ္မ်ားျဖင့္၊ ကစပ္ၿပီးေထြ၊ မနီလီကဲ၊ ညနီခ်မ္းခါ၊ ေတာကလာေသာ္၊ စားငွာမညီး၊ ခ်စ္သမီးဘို႔၊ သစ္သီးပန္းမွန္၊ အီးခ်ိဳရသာ၊ ျပန္လာပါေက၊ ငါ႐ို႔မိဘ၊ သမီးလွဖို႔၊ ဆြတ္ခမည္ဟု၊ မွာေပတံုၿပီး၊ အသီးသီးေက၊ မိဘႏွစ္ပါး၊ သမီးမ်ားႏွင့္၊ စားရန္ေသာက္ရန္၊ အတံတံကို၊ ရွာၾကံလိုျခင္း၊ က်န္မၾကြင္းေအာင္၊ ဟင္ခူးထင္းႃခြီး၊ ေတာၿမိဳင္ၿခီကို၊ လားသည္ကာလ၊ စိန္ကံုးတံဟု၊ အတန္ႀကီးေက၊ သမီးလွကို၊ မိဘမွာထား၊ အပ်င္းလည္းေျဖ၊ ညမင္းေသ်လွ်င္၊ ေမကစပ္လို႔၊ နီျငားကာလ၊ ရွိဘ၀က၊ မိဘသားခ်င္း၊ တ၀မ္းတြင္း၌၊ ေမာင္ရင္းႏွမ၊ ျဖစ္ဘူးၾကသည္၊ မဏ၀နတ္သား၊ ထိုေၾကာင္းအင္ကို၊ သိျမင္ျငားက၊ ထင္ရွားမေယ၊ မစ, ရန္ကို၊ ၾကံေတာ့သည္ေလ…။….။

ၾကံတံုလီေက၊ ရံရြယ္ျဖစ္ျငား၊ ယခုဆိုေလ၊ ထိုနတ္သားမွာ၊ ထံပါးငါးရာ၊ အရံပါႏွင့္၊ ဖန္ကာလုပ္ျငား၊ လြန္ဆန္းျပားေက၊ က်ီးသားငါးရာ၊ ထိုႏွမ္းဖ်ာမွာ၊ နားလာတံုက်င္၊ မစားခင္လွ်င္၊ ေမျမင္ေသာခါ၊ ကစပ္ရာက၊ ေဟာကာလည္းႏွင္၊ ထိုခါတြင္၌၊ ယခင္နတ္သား၊ အနည္းငယ္ေလ၊ ရြီးခ်ယ္ျငားလို႔၊ စားပါရစီ၊ ဆိုတံုလီေက၊ နည္းငယ္ကုိထား၊ တလံုးပင္ေလ၊ ၀င္မစားစကဲ့၊ စကားဆိုခါ၊ က်ီနတ္သားမွာ၊ ေျပာျခင္းရာကား၊ ႐ုပ္၀ါလွပ၊ မစားစီခ်င္၊ ငါ႐ို႔ကိုႏွင္သည္၊ ႏွမ္းသွ်င္မေလ၊ မစားရက်င္၊ င႐ို႔လွ်င္ေလ၊ ၿငိဳျငင္ဒုကၡ၊ မဟုတ္လွပါ၊ က်ီးမတေကာင္၊ စိမ္းညိဳေရာင္မွာ၊ ေဆာင္သည့္ကိုယ္၀န္၊ ပဋိသန္လွ်င္၊ ဟိျပန္ျခင္းရာ၊ ရင့္တံုပါ၍၊ အာသာဆႏၵ၊ ႏွမ္းကိုျမင္ေက၊ စားခ်င္လွလို႔၊ ေတာင္းရသည္သာ၊ ဆိုေသာခါလွ်င္၊ ဖ်ာမွာဟိဖြယ္၊ တစိေခ်သာ၊ စားပါလီဆို၊ ထိုက်ီးညိဳ႐ို႔၊ ဖ်ာကိုမျမင္၊ ထိုခါတြင္၌၊ ၀င္ကာလည္းနား၊ လွမ္းသည့္ဖ်ာမွာ၊ ငါးရာစားေက၊ တနားေလာက္ၾကာ၊ ကုန္ေသာခါလွ်င္၊ ကုမၼာရီရြယ္၊ ထိုမိငယ္က၊ ၾကည့္လီတံုက်င္၊ ကုန္သည္ျမင္ေသာ္၊ ရင္ကိုထုခတ္၊ မိဘေရာက္ခါ၊ ငါ့ကိုသာလွ်င္၊ မ်ားစြာသတ္မည္၊ ငိုတံုေပက၊ ထိုသည္မ်ားစြာ၊ က်ီးငါးရာလွ်င္၊ ၾကာနာသနား၊ ႏႈတ္ခ်ိဳသံႏွင့္၊ ဆိုစကားမွာ၊ ပ်ိဳေခ်ာႏွမ၊ ၫိွဳးကာပိန္၍၊ စိုရိမ္ေႏွာင္းေက၊ မေၾကာင္းၾကႏွင့္၊ အဘသတ္လွ်င္၊ မိရင္ခြင္ကို၊ ၀င္ကာလည္းၿပီး၊ မိမာတာလွ်င္၊ နာၾကင္လတ္ေအာင္၊ သတ္ကာဆီးလည္း၊ ေမႀကီးေမငယ္၊ ပကတိေက၊ ဟိပါေရ၀ါ၊ တဇာတႏၱိ၊ အစ္မႀကီးငယ္၊ လွသက္ေ၀႐ို႔၊ သတ္သည္ဟိက၊ အမိေမာင္ႀကီး၊ အသီးသီးေက၊ ၀ရီးဆြီမ်ိဳး၊ ႏြယ္အ႐ိုးဟု၊ အဘိုးအေဘာင္၊ အင္အားေထာင္၍၊ စံုေအာင္ၿပီးလည္း၊ မ်ားထိုထို႐ို႔၊ ဆိုၫွဥ့္ဆဲေက၊ အိုလည္ႏွမ၊ မေၾကာင္းၾကႏွင့္၊ နာမမခ်ိဳ႔၊ ေတာရိပ္ၿမိဳင္ေလ၊ ဂႏိုင္ၿမိဳ႔ဟု၊ င႐ို႔နီရာ၊ က်ီးျဖဴရြာကို၊ လာပါလတ္ဆို၊ လွေမပ်ိဳက၊ ငိုယိုေျပာကာ၊ ေမာင္႐ို႔ရြာလွ်င္၊ ဇာမွာဟိသည္၊ စံုတစိမွ်၊ မသိေခ်ဘဲ၊ လာမည္အေရး၊ ႏွမသက္ႏွံ၊ စိန္ကံုးတံမွာ၊ အလြန္ခဲဟု၊ ငိုၿမဲငိုကာ၊ ဆိုပါလီေက၊ ငါ႐ို႔ရြာျပည္၊ မသိေခ်ေသာ္၊ လာမည္ေၾကာင္းလမ္း၊ ခရီတိုေက၊ ထိုစခန္းကို၊ မွာတန္းႏွင့္သည္၊ အဂေယာင့္ငိုေက၊ ေမပ်ိဳဖ်န္းကို၊ ညႊန္းလိုက္မည္ကား၊ ဤသည္ျပည္ရြာ၊ ေျမာက္မ်က္ႏွာက၊ ထြက္ခြာမနီ၊ လားတံုလီက၊ သိစီေၾကာင္းရီး၊ လမ္းဖံုဖံုမွာ၊ လူၾကံဳမိန္းလို႔၊ ခရီးဇခၤါ၊ ယင္းမွာကၽြဲေက်ာင္း၊ ဆိတ္ႏြားေက်ာင္း႐ို႔၊ လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္၊ တစခန္းကို၊ လွမ္းလို႔ေရာက္က၊ တေယာက္သက္ႏွံ၊ စိန္ကံုးတံမွာ၊ တန္းခြန္လွပ္လွပ္၊ လီသြတ္သြတ္ႏွင့္၊ ဇရပ္ေကသာယာ၊ က်ီးျဖဴရြာလွ်င္၊ ဇာမွာဟိသည္၊ လွေမပ်ိဳမွာ၊ သိလိုေရႏွင့္၊ မိန္းပါလီေလ၊ မိန္းလီေသာခါ၊ ကၽြဲႏြားေက်ာင္း႐ို႔၊ လမ္းေကာင္းရာကို၊ ၫႊန္ပါလိမ့္မည္၊ ငါ႐ို႔နီေက၊ ၿမိဳင္ၿခီသာယာ၊ က်ိီးျဖဴရြာကို၊ ေမသာမေယ၊ လိုက္လာရန္ကို၊ ညႊန္းကာေျပာေက၊ မွာထားေရေလ။   ။

မွာတံုလီေက၊ ယံုၾကည္စိတ္ခ်၊ ငါ႐ို႔ရြာကို၊ လိုက္လာကမူ၊ ႏွမကညာ၊ လွကလ်ာမွာ၊ တခါရံထူး၊ မစားဘူးျငား၊ နတ္သုဒၶာေလ၊ ရသာမ်ားကို၊ စားရစီမည္၊ ခါတေလလွ်င္၊ ျမင္သည္တထူး၊ စကားဟန္ေလ၊ ေျပာသံမ်ားကို၊ မၾကားဖူးလဲ၊ အထူးတေထြ၊ ဆန္တၾကယ္ကို၊ သက္ေ၀ႏွမ၊ လာလီက်င္ေသာ္၊ ေမျမင္ရမည္၊ ထိုမွတထူး၊ ၀တ္မည္ျပင္ကို၊ မျမင္ဖူးဘဲ၊ အက်ဴးအလြန္၊ ထူးအခၽြန္ေက၊ ေက်ာက္သံပတၱျမား၊ ကိုးပါးန၀ရတ္၊ အမ်ိဳးျမတ္သည္၊ နတ္၀တ္စားကို၊ ပ်ိဳေခ်ာႏွမ၊ ကိုယ္သဇင္မွာ၊ ဆင္ပါရမည္၊ အသြယ္သြယ္လွ်င္၊ မွာလီသမွ်၊ ႏွမ္းတဖ်ာေၾကာင့္၊ ႏြမ္းဗ်ာယႏွင့္၊ ႏွမၫွိဳးငယ္၊ မစိုးလီကဲ့၊ ေသေသခ်ာခ်ာ၊ စကားမွာ၍၊ ငါးရာက်ီးေပါင္း၊ တေသာင္းေသာင္းႏွင့္၊ လွ်င္ေၾကာင္းမၾကာ၊ ပ်ံလီပါေက၊ ထိုသည္အခါ၊ မိမာတာ႐ို႔၊ ျပန္လာတံုေျမာက္၊ နီညိဳညိဳႏွင့္၊ သံုဗိုရ္ေလာက္မွာ၊ ေရာက္လီေသာခါ၊ လွမ္းကာမျမင္၊ ေၾကာင္းျခင္းအင္ကို၊ မိခင္စစ္ဆီး၊ လွေမပ်ိဳကို၊ ဆိုကာမိန္းေရ၊ အိုလည္းသဲအူ၊ သမီးျဖဴေလ၊ နီပူလွမ္းက်င္၊ ႏွမ္းမျမင္ေက၊ ပ်င္ကာျပဳျငား၊ သမီးျဖဴမွာ၊ သိမ္းယူထားလာ၊ မိန္းျငားေသာခါ၊ သမီးေတာ္က၊ ငါးရာက်ီးေပါင္း၊ တစိေတာင္ဟု၊ အေၾကာင္းေျပာလွ်င္၊ မဆံုခင္ကို၊ ကိုင္ငင္တခတဲ၊ ဆေတာက္ဆံကို၊ ေနာက္လွန္ဆြဲလို႔၊ ဆိုဆဲမက်ီ၊ ဟက္ကရီေက၊ ျပာရီကၽြတ္မ၊ ဖြဲရာတိုင္ေက၊ ျပာရာကၽြတ္မည္၊ ႏွမ္းကတဖ်ာ၊ လွမ္းထားရာ၀ယ္၊ ၾကည့္ပါတံုဘိ၊ အိမ္ရွိျပင္မွာ၊ ဖ်ာလွ်င္ဟိလို႔၊ တစိမက်န္၊ နင္တဖန္လွ်င္၊ ျပန္၍ရစီ၊ လွမ္းထားလီေက၊ ႏွမ္းေဒလကို၊ ရွာရမည္ဟု၊ သတ္လီေသာခါ၊ ဘပီတာကို၊ ခိုကပ္တြယ္၀င္၊ ၿပီးလတ္က်င္ေက၊ ထိုသည္ဖခင္၊ မိထက္ပင္ေလ၊ ဆြဲငင္သတ္ျပန္၊ အစ္မထံမွာ၊ မက်န္သီးသီး၊ ခိုရာမျမင္၊ ထိုခါတြင္ေလ၊ ၀င္၍ၿပီးက၊ ေမႀကီးေမလတ္၊ မခ်မ္းသာေအာင္၊ ၀န္းကာသတ္ေက၊ မတတ္သာၾကံ၊ သူ႔၀ရီးႏွင့္၊ မိႀကီးထံက၊ မက်န္အမ်ိဳး၊ လြတ္ေအာင္ေခ်ာင္ေက၊ ေဘာင္အဘိုးက၊ ကိုးရာမျမင္၊ ၀င္ရာမရ၊ သတ္ဆဲဆိုေက၊ ထိုကာလ၌၊ အထက္၀ဠာ၊ ထိုၿမိဳ႔ရြာမွာ၊ စိုးကာနီေျမာက္၊ သူရီယာေလ၊ ေရာင္၀ါ၀င္းေက၊ မိုးလင္းေသာက္က၊ တေယာက္ထံသာ၊ က်ီးျဖဴရြာကို၊ မိန္းကာမေယ၊ လားတံုေပက၊ လမ္း၀ယ္တြိျငား၊ ကၽြဲေက်ာင္းသားကို၊ စကားမက်န္၊ ေၾကာင္းသတင္းကို၊ မိန္းျခင္းဟန္က၊ တန္းခြန္လွပ္လွပ္၊ လီသြတ္သြတ္ႏွင့္၊ ဇရပ္ေကသာယာ၊ က်ီးျဖဴရြာကို၊ သိပါတံုက၊ ေမသက္ႏွံကို၊ လမ္းၫႊန္ျပဟု၊ ခြန္ဟခ်ိဳအီး၊ ဤသို႔မိန္းေသာ္၊ ကၽြဲးကိုထိမ္းျငား၊ ထိုေယာက်္ားမွာ၊ ပ်ိဳေခ်ာႏွမ၊ က်ီးးျဖဴနီေရ၊ ရပ္ေဒသက၊ ၀ီးလွသိမ့္ေရ၊ သို႔ျဖစ္ေပ၍၊ ႏွမကိုယ္က်ည္း၊ တေယာက္ထဲမွာ၊ ကၽြဲခ်ီးတပံု၊ ပစ္ခပါအံု႔၊ ႏြားခ်ီးတပံု၊ ပစ္ခပါအံု႔၊ ထမင္းတဆုပ္၊ ရီတမႈပ္ကို၊ ကၽြႏ္ုပ္ႏွမ၊ စားခပါအံု႔၊ ကြမ္းဆီးတယာ၊ ယာၿပီးခါမွ၊ စားပါလီအံု႔၊ ႏွမငယ္ခ်ိဳ၊ လွေမပ်ိဳေက၊ ခ်ိဳျပံဳ႔ျပံဳ႔ေလ။   ။

ခ်ိဳျပံဳ႔ျပံဳ႔ေက၊ ဆိုတံုျပန္ကာ၊ ေမာင့္မိတၱာေၾကာင့္၊ စားပါေတာ့မည္၊ လွသက္၀ီမွာ၊ ဆိုလီသမွ်၊ အလံုးစံုေလ၊ ကုန္အမႈကို၊ ျပဳၿပီးမွလွ်င္၊ ထိုကတခါ၊ လားလီပါက၊ ပမာနည္းတူ၊ ႏြားေက်ာင္းသူကို၊ ျမင္မူတြိခါ၊ က်ီးျဖဴရြာကို၊ မိန္းပါလတ္မူ၊ ကၽြဲေက်ာင္းသူ႐ို႔၊ အတူတူေက၊ ေျပာတံုလီက၊ ႏွမညိဳျမ၊ ျပဳၿပီးမွလွ်င္၊ ထိုကတဖန္၊ တေတာ၀င္ေက၊ တျပင္သန္းလို႔၊ လွမ္းလီျပန္ေသာ္၊ လမ္းၫႊန္ခဲေသွ်ာင္း၊ ဆိတ္၀က္ေက်ာင္းႏွင့္၊ ၄င္းနည္းတူ၊ ကၽြဲေက်ာင္းသူကို၊ မိန္းမူတဖန္၊ ရွိကိုမွန္းလို႔၊ လွမ္းလီျပန္ဟု၊ ျပၫႊန္ခဲတံု၊ လမ္းဖံုဖံုတြင္၊ လူၾကံဳတိုင္းမိန္း၊ ရွိခရီးကား၊ ရပ္၀ီးၿမီတာ၊ က်ီးျဖဴရြာကို၊ ေဖြရွာမေယ၊ လားတံုလီက၊ ၿမိဳင္ၿခီခရီး၊ လင္းျပာၿဂိဳးျဖဴ၊ တၾကဴၾကဴႏွင့္၊ လူမနီေက၊ ေတာႀကီးၿမိဳင္ယံ၊ ဆူညညံႏွင့္၊ ၀ဲပ်ံက်ီးငွက္၊ တေက်ာ္ေက်ာ္ေလ၊ ပင္ပ်ိဳထက္က၊ ႏႈပ္ဆက္သည့္ဟန္၊ မဘိုတြန္ေက၊ အသံခ်ိဳအီး၊ ေဖာ္ကြဲသူ႐ို႔၊ စိတ္ပူကၽြမ္းေက၊ လြမ္းမစဲဘဲ၊ ၀မ္းနဲေလာက္ေအာင္၊ ျမဴခိုးေမွာင္ေက၊ ေတာေတာင္ညိဳမိႈင္း၊ တဆိုင္းဆိုင္ႏွင့္၊ အင္တိုင္းရဂံု၊ ပန္းမ်ိဳးစံု႐ို႔၊ ဖူးငံုလွတင့္၊ ခ်ိန္ရာသီမွာ၊ ခါမွီပြင့္ေက၊ ရင့္လို႔ႀကီြလြန္၊ တခ်ိဳ႔က်န္၍၊ ပန္းမာန္ကိုျမင္၊ ေမလိုခ်င္လည္း၊ မရႊင္ညိဳးႏြမ္း၊ ေဖာ္မပါေက၊ ေမွ်ာ္ကာလြမ္းလို႔၊ ၿမိဳင္လမ္းရဂံု၊ ခိုင္ပန္းစံုႏွင့္၊ လႊမ္းခ်ံဳျမံဳၿခီ၊ ႏွင္း၀ီ၀ီေက၊ စံုလီၫွင္းၫွင္း၊ သစ္သီးပန္းမံု၊ မႊီးသင္ထံုေက၊ ရဂံုတြင္းမွာ၊ က်ီးမင္းစံရာ၊ က်ီးျဖဴရြာဟု၊ ေဒ၀ါနတ္သား၊ က်ီးအဟန္ျဖင့္၊ ဖန္ကာဆင္းေက၊ က်ီးသားငါးရာ၊ နီစံေပ်ာ္ေက၊ ေဒ၀ါနတ္ၿမိဳ႔၊ ျပည္စံုလင္ေက၊ အင္မခ်ိဳ႔ဘဲ၊ လူ႐ို႔ေဖြရွာ၊ အျဖာျဖာေက၊ ရတနာဗိမာန္၊ နန္းေ၀ယံႏွင့္၊ တန္းခြန္လွပ္လွပ္၊ ႏွင္းမႈံရီေက၊ လီသြတ္သြတ္ႏွင့္၊ ဇရပ္ေျပာင္ေျပာင္၊ ျပႆဒ္ေဆာင္႐ို႔၊ အေခါင္ေမာက္ေမာက္၊ မွန္ကင္စိန္ကို၊ နီသွ်ိန္ေက်ာက္လို႔၊ ထိန္ေတာက္အေရာင္၊ တေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္၊ ဘုန္းေဆာင္နန္းေအာက္၊ စိန္ကုံးတံမွာ၊ ရွိကေထာက္လို႔၊ ေရာက္လီေသာခါ၊ ေအာက္ကေခၚေက၊ ေမာင္ေတာ္က်ီးမင္း၊ ရွိဘ၀က၊ ႏွမရင္းကို၊ ခ်က္ခ်င္းမေယ၊ ဆီးႀကိဳေပ၍၊ ရႊီေလွကႏွင့္၊ ႏွမတက္မည္၊ ေငြေလွကႏွင့္၊ တက္ပါမည္လား၊ မိန္းသည္ကာလ၊ ကၽြႏု္ပ္မမွာ၊ မိဘအထံ၊ အိမ္ဗိၼာန္မွာ၊ ထံုးစံဟိရာ၊ ႏွမေတာ္မွာ၊ ၀ါးေလွကႏွင့္၊ တက္ပါေတာ့မည္၊ ဆိုတံုေပက၊ ရႊီေလွကႀကီး၊ ခ်ာကာပီးလို႔၊ တက္ၿပီးတံုေျမာက္၊ အိမ္ဗၼိာန္၊ စံရာေရာက္ေက၊ ရီေသာက္ခ်င္သည္၊ ေတာင္းတံုေပက၊ ရႊီးဖလားႏွင့္၊ ပ်ိဳေခ်ာႏွမ၊ ေသာက္ပမည္လား၊ ေငြဖလားႏွင့္၊ ပ်ိဳေခ်ႏွမ၊ ေသာက္ပမည္လား၊ မိန္းလီျငားက၊ မိဘထံုစိုင္၊ ဂမံုးခိုင္မွာ၊ လက္ကိုင္ေသာက္မည္၊ ဆိုတံုေပ၍၊ ရႊီဖလားႏွင့္၊ ထည့္၍ပီးက၊ ခ်မ္းအီးရီႀကိဳင္၊ လွျပံဳ႔ခ်ိဳေလ၊ ပ်ိဳဆံေတာက္မွာ၊ ေသာက္လီေရေလ။     ။

ေသာက္တံုလီေက၊ ထိုႏွယ္အတူ၊ ရႊီက်ီးျဖဴမွာ၊ ေရးယူတံုေျမာက္၊ ပဌမအရြယ္၊ ႏွမငယ္လွ်င္၊ လည္ရန္ေရာက္လို႔၊ ခြက္ေယာက္ပုဂံ၊ အတန္တန္ေက၊ မက်န္စားေသာက္၊ သေဘာက္အိပ္ရာ၊ အျဖာျဖာကို၊ ရတနာရႊီေငြ၊ ဤႏွစ္ေထြျဖင့္၊ မိန္းေပသမွ်၊ လွေမပ်ိဳေလ၊ ထိုႏွမမွာ၊ မိဘထံုစိုင္၊ လက္ကိုင္သံုးစြဲ၊ ထိုနည္းဟိရာ၊ သံုးပါေတာမည္၊ မိန္းသမွ်ကို၊ ႏွမငယ္မွာ၊ ေျပာေပေသာခါ၊ ရႊီတန္းဆာႏွင့္၊ အိပ္ရာေဂါင္းအံုး၊ နန္းရိပ္ၿငိမ္ေလ၊ တအိမ္လံုးမွာ၊ အသံုးအေဆာင္၊ တေျပာင္ေျပာင္ေက၊ ျခင္ေထာင္ကုလကာ၊ လြန္ႏြဲ႔ၿငိမ့္လို႔၊ ပန္းမြိ႔ရာမွာ၊ ႐ႈေမွ်ာ္မညီး၊ မႈခပ္သိမ္းေက၊ အၿပိန္းအေျပာက္၊ ျမၾကာေညာင္မွာ၊ ေျပာင္ေျပာင္ေတာက္ေက၊ စိန္ေက်ာက္ပုတီး၊ မိုက္မဲေမွာင္တြင္၊ လွ်ပ္ေရာင္ၿပီးေက၊ ပုလဲတတန္႔၊ ရြဲတတန္႔ေက၊ အကန္႔အကြက္၊ အ၀တ္တန္းဆာ၊ နတ္တန္းဆာျဖင့္၊ လႊမ္းကာၾကက္လို႔၊ ႏႈိက္သက္စရာ၊ ႏြဲ႔ကာေပ်ာ္လို႔၊ မြိ႔ေပ်ာ္ေလာက္ေအာင္၊ ရႊီနန္းေဆာင္မွာ၊ သူ႔ေမာင္ခ်ီးက်ဴး၊ ေတာရိပ္ျမံဳမွာ၊ ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္၊ နတ္တဦးေက၊ သတၱရုက်ီးမင္း၊ မင္းရွိဘ၀၊ ႏွမရင္းကို၊ ပ၀င္းထိန္ေတာက္၊ လႏွင့္နီေယာင္၊ စိန္ႏွင့္ေက်ာက္ကို၊ ေဇေတာက္တန္းသည္၊ ကစပ္စီ၍၊ ထားလီတံုက်င္၊ ထိုခါတြင္၀ယ္၊ တပင္စံသီ၊ ရင့္မႀကီးေက၊ မင္းသမီးမွ်၊ ပမာနသို႔၊ ႏွမသက္ႏွံ၊ စိန္ကုံးတံမွာ၊ ရွိကံအေလွ်ာက္၊ ကုသိုလ္ဟံုေလ၊ ဂုဏ္တန္းခိုးေက၊ အက်ိဳးေထာက္လို႔၊ မိုးေသာက္လင္း၀ါ၊ ေရာက္ေသာအခါလွ်င္၊ ငါးရာက်ီးသား၊ ေျမာက္ေဟ၀န္ကို၊ ၀ဲပ်ံလားလို႔၊ စားသံုးမညီး၊ ပန္းသစ္သီးကို၊ ကိုက္ၿပီးခ်ီကာ၊ ေဆာင္ယူလာ၍၊ နန္းမွာေရာက္လွ်င္၊ ေမ့ေဂါင္းတြင္၌၊ ပန္ဆင္စီငွာ၊ ငါးရာက်ီး႐ို႔၊ ပီးဆက္လာေက၊ အာသာ၀တီ၊ သရဘီႏွင့္၊ ႏွင္းနီႏွင္းျဖဴ၊ ကကၠ႐ူေက၊ မဥၹဴပန္းထူး၊ ပုဏၰရိတ္ေက၊ ဆိတ္ဖလူးႏွင့္၊ ထင္း႐ူးခ်ပ္တရာ၊ စကတၱာေက၊ ကံ့ေကာ္ႀကိဳင္ရႊမ္း၊ ဟံကားစံပယ္၊ အသြယ္သြယ္ႏွင့္၊ ဒေ၀ပန္းက၊ နန္းတိုင္လည္းအီး၊ တတိုင္းမႊီးေက၊ ျမတ္ေလးစြယ္ေတာ္၊ အေ၀ယာႏွင့္၊ မာလာကတၱရီ၊ ခိုင္ရႊီတီေက၊ ႏွင္းဇီက်က္႐ံုး၊ နန္းေတာ္သံုး၀င္၊ ဂမံုးအင္ေက၊ သဇင္ကံုးကို၊ ဦးလံုးေကသာ၊ ေမ့ေဂါင္းေပၚမွာ၊ ဆင္ေတာ္မူရန္၊ ေတာေဟ၀န္ကို၊ ၀ဲပ်ံကာလား၊ က်ီးနတ္သား႐ို႔၊ ဆြတ္ျငားေဆာင္ခ်ိီ၊ ညွာခ်င္းစီ၍ျဖဴနီ၀တ္မႈံ၊ ပန္းမ်ိဳးစံုကို၊ စုပံုကာဆင့္၊ ေမ့ေဂါင္းထက္မွာ၊ ေက်ာ္ကာျမင့္၍၊ အပြင့္အခိုင္၊ သင္းႀကိဳင္ႀကိဳင္ကို၊ လက္ကိုင္ၿပီးလွ်င္၊ ေမ့ေဂါင္းထက္မွာ၊ တခ်က္တင္ဗ်ာ၊ ဆင္ကာခ်ထား၊ နီ၀င္၍မူ၊ ပန္းမ်ိဳးစံုေလ၊ မကုန္ျငားက၊ အမ်ားက်န္ႂကြင္း၊ ပန္းမ်ားစြာကို၊ မြိ႔ရာခင္းလို႔၊ ထမင္းၾသဇာ၊ နတ္သုဒၶာႏွင့္၊ မ်ားစြာသစ္သီး၊ စားမညီးေက၊ လံုးႀကီးလံုးငယ္၊ သံုးေဆာင္ဘြယ္လွ်င္၊ ထားေပၾကလည္း၊ သတၱမဒီ၀ါ၊ ခုႏွစ္ရက္လွ်င္၊ စစ္တြက္ၾကာေသာ္၊ ကိုယ့္ျပည္ကိုယ့္ရြာ၊ ကိုယ့္ဌာနီမွာ၊ မ်ိဳးဆြီမိဘ၊ ဟိသမွ်ကို၊ စိတ္ကေအာင့္မိ၊ မေပ်ာ္မြိ႔၍၊ တနိခါ၀ယ္၊ ညဥ့္သိုင္ေခါင္မွာ၊ ေယာင္ကာထေက၊ တငိုေရေလ။          ။

တလို႔ငိုေက၊ ထိုသည္အခါ၊ ေၾကာင္းရီးရာကို၊ မိန္းပါလီေက၊ ခ်ကာမကာ၊ စိန္ကံုးတံမွာ၊ ျပန္ကာေျပာေက၊ နတ္သားသူ၀၊ ေျပာကာဆိုသည္၊ ညိဳႏြဲ႔ေနာင္းမွာ၊ မေၾကာင္းၾကႏွင့္၊ မိဘအထံ၊ လွသဟန္ကို၊ နက္ဘန္ပို႔မည္၊ မငိုေပႏွင့္၊ ဆိုသည္တံုေျမာက္၊ မ်ားမၾကာခင္၊ ေရာင္၀ါ၀င္းေက၊ မိုးလင္းေသာက္က၊ စိန္ေက်ာက္ရတနာ၊ ထိန္ေတာက္စြာသည္၊ နီလာေဂၚမုတ္၊ ဥႆဘယာ၊ ရတနာျမဳေက၊ သု၀ဏၰေက၊ ရႊီေငြမ်ားႏွင့္၊ ပတၱျမားတိန္ေတာက္၊ နီသူရိန္သို႔၊ စိန္ႏွင့္ေက်ာက္ကို၊ အေျမာက္အမ်ား၊ အက်ိဳးေဆာင္ေက၊ ေမာင္က်ီးသားမွာ၊ ပီးျငားခ်င္မူ၊ အၾကင္လူေလ၊ ျမင္သူမသိ၊ မရိပ္မိေအာင္၊ ငါးပိငါးပုပ္၊ ဆားကိုပိုင္ေလ၊ ကိုင္ႏွင့္တုတ္လို႔၊ ပခ်ဳပ္ဘူးဖါ၊ ရက္သည္ႏွီးႏွင့္၊ ထည့္ၿပီးခါမွ၊ မိန္႔မွာလိုက္မည္၊ စိန္ကံုးတံဟု၊ ဘုန္ကံလွေက၊ ႏွမငယ္မွာ၊ ကိုယ့္ျပည္ေရာက္ခါ၊ ဤဘူးဖါကို၊ ညာတကာနဥၥ၊ ဟိသမွ်ႏွင့္၊ မိဘဘီးဘိုး၊ ဆြီမ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္၊ မိမိနီေက၊ အိမ္ေပၚထက္၌၊ တက္စီၿပီးခါ၊ တိုက္ခန္းသာတြင္၊ ကုလာကာခုႏွစ္ေတာင္၊ ျခင္ေထာင္ခုႏွစ္ထပ္၊ အတန္တန္ေလ၊ ရံကာပတ္လို႔၊ ေသသပ္ေကာင္းစြာ၊ ဤဘူးဖါကို၊ ဖြင့္ပါေတာ့ေလ၊ မိဘထံကို၊ ျပန္ကာလားေသာ္၊ လမ္းၾကား၀ယ္၌၊ ႏွမညိဳႏြဲ႔၊ ဖြင့္မၾကည့္ႏွင့္၊ ေဘးတြိ႔တတ္သည္၊ ေမ့ၿမိဳ႔ရြာကို၊ လာသည္လမ္းက၊ ျပန္လွမ္းလီဟု၊ ေသေသခ်ာခ်ာ၊ ျခင္းရာမ်ားကို၊ ေျပာကာမွာ၍၊  ေဟမာေတာတန္း၊ ေတာစခန္းေက၊ ေတာလမ္းဆံုးေအာင္၊ က်ီးနတ္ေမာင္မွာ၊ ယူေဆာင္တတန္၊ မိဘနီေက၊ ရႊီျပည္ၿမိဳ႔သို႔၊ လိုက္ပို႔ၫႊန္ေသာ္၊ ျပန္သည္ကာလ၊ ပဌမလွ်င္၊ တြိ႔ခ်တံုေသွ်ာင္း၊ ကၽြဲႏြားေက်ာင္းႏွင့္၊ ဆိတ္ေက်ာင္း႐ို႔ကို၊ စကားဆိုလို႔၊ အိုအိုေမာင္ေတာ္၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာေက၊ က်န္းမာလ်က္လား၊ ကၽြန္မတတန္၊ မိဘထံကို၊ ျပန္ကာလားဟု၊ ေျပာလီေသာခါ၊ ကၽြဲေက်ာင္းဟန္သို႔၊ ဖန္နီလတ္ေက၊ နတ္ေဒ၀ါ႐ို႔၊ ေသာက္ပါရီအီး၊ ေမ့ကိုပီးလို႔၊ ဆီးကြမ္းကိုစား၊ ၀ီးခရီးလာ၊ ေခၽြးစီျဖာသို႔၊ ေညာင္းညာေညာမည္၊ နားခပါအံု႔၊ ႏွမေမလို၊ လွေမပ်ိဳေက၊ ခ်ိဳျပံဳျပံဳဟု၊ လမ္းဆံုးေအာင္သည္၊ ေခၚၾကေပလည္း၊ မေနမနား၊ ေရာက္ခ်င္လိုက၊ ထိုသည္ေဇာႏွင့္၊ ျပန္လားတံုေျမာက္၊ ခ်မ္းရိပ္ၿငိ္မ္ႏွင့္၊ နီအိမ္ေရာက္ေက၊ ႏွစ္ေယာက္မိဘ၊ သမီးလွလွ်င္၊ ထိုည၌သည္၊ ေပ်ာက္ခေရဟု၊ ရွာေပတံုေျမာက္၊ ရင္သြီးသည္းအူ၊ သမီးျဖဴသည္၊ သူလွ်င္ေရာက္က၊ တေယာက္တခ်က္၊ ေကာက္ကာရြက္လို႔၊ အသက္တမွ်၊ သမီးလွကို၊ ေတာကလည္းလာ၊ ႏွမ္းတဖ်ာေၾကာင့္၊ ၀န္းယာပုတ္ခတ္၊ ပဇာရပ္မွာ၊ သည္းပြတ္ရတနာ၊ ဤမွ်ၾကာေအာင္၊ နီပါသနည္း၊ အျဖာျဖာေလ၊ ျခင္းရာရီးကို၊ မိန္းေကတုံ႔ျပန္၊ စိန္ကံုးတံမွာ၊ မက်န္စကား၊ ျခင္းမ်ိဳးစံုကို၊ ကုန္ေအာင္ေျပာေရ။       ။

ကုန္ေအာင္ေျပာေက၊ စကားျခင္းရာ၊ က်ီးေမာင္ေတာ္လွ်င္၊ မွာသည္အရ၊ ဆြီမ်ိဳးညာတကာ၊ ဟိလီရာကို၊ ေခၚၿပီးမွလွ်င္၊ မိဘအိမ္မွာ၊ တိုက္ခန္းသာ၌၊ ကုလာကာျခင္ေထာင္၊ လံုေအာင္ကြယ္ကာ၊ ပခ်ဳပ္ဖါကို၊ အုပ္ကာျမွင့္လို႔၊ ဖြင့္လီပါေက၊ ရတနာကိုးမ်ိဳး၊ တေျပာင္ေျပာင္ေလ၊ အေရာင္ထိုးလို႔၊ အဘိုးထိုက္၀န္၊ ရလီျပန္ေက၊ အလြန္၀မ္းေျမာက္၊ မိဘမ်ိဳးဆြီ၊ အစိုင္ႂကြယ္ေက၊ ရႊီပင္ေပါက္သို႔၊ တေယာက္မက်န္၊ သင့္ေလာက္တန္ေအာင္၊ အမြန္ရတနာ၊ ပီး၀ီျခမ္းလို႔၊ ႏွမ္းတဖ်ာေၾကာင့္၊ ခ်မ္းသာသုခ၊ ေလာကဓံမွာ၊ ခံစားရေက၊ ဓနရႊီေငြ၊ စိန္ကံုးတံမွာ၊ ကံအက်ိဳးေၾကာင့္၊ တမ်ိဳးႂကြယ္လို႔၊ ထို႔ႏွယ္ပမာ၊ ထိုၿမိဳ႔ရြာမွာ၊ သညာနာမ၊ အညတၱျဖင့္၊ မိဘႏွစ္ပါး၊ လင္းမယားမွာ၊ သည္းၾကားရင္သြီး၊ ခ်စ္မညီးေက၊ သမီးရတနာ၊ မိသီတာကို၊ ေခၚေ၀ၚနာမ၊ ေမ၀ံဂအား၊ ေတလီဗီစံ၊ ေကာင္မြန္ရသာ၊ ေတာင္းပန္ခါတြင္၊ တဖ်ာေသာႏွမ္း၊ လွမ္းကာေစာင့္ထား၊ မိဘႏွစ္ျဖာ၊ အိမ္ေဂဟာက၊ လယ္ယာလားက၊ က်ီးသားငါးရာ၊ စားၿပီးခါမွာ၊ ျခင္းရာစကား၊ ရွိပမာသို႔၊ အမွာထားလို႔၊ ႏွစ္ပါးမိဘ၊ ေရာက္တံုလီေသာ္၊ ေမ၀ံဂကို၊ သတ္ၾကေသာခါ၊ က်ီးျဖဴးရြာသို႔၊ လွ်င္စြာမေယ၊ လားတံုလီေက၊ လမ္း၀ယ္တြိျငား၊ ရွိအလားသို႔၊ ကၽြဲႏြားထိန္းေက်ာင္း၊ တြိေသာသူေလ၊ လူအေပါင္းကို၊ အေၾကာင္းမိန္းမူ၊ ရွိနည္းတူလွ်င္၊ က်ီးျဖဴေစာင့္ထား၊ ႏြားေက်ာင္းသား႐ို႔၊ ေျပာျငားတံု႔ျပန္၊ စိန္ကုံးတံသို႔၊ မခံသည္းၫွဲး၊ သူ႐ို႔ကိုေလ၊ ဆိုကာဆဲလို႔၊ မိန္းျမန္းကာလ၊ ေျပာသမွ်ကို၊ ေဒါသမာန္ပါ၊ မခံသာေအာင္၊ ႏႈတ္လွ်င္ၾကမ္းတန္း၊ ေမ၀ံဂေက၊ မိမၼသြန္းမွာ၊ လမ္းကိုေလွ်က္ကာ၊ က်ီးျဖဴရြာကို၊ ေရာက္ခါကာလ၊ ရႊီေလွကႏွင့္၊ တက္ထတေက၊ ေငြေလွကႏွင့္၊ တက္ပမည္လား၊ မိန္းသည္ကာလ၊ ရႊီေလွကကို၊ ရမွတက္မည္၊ ဆိုတံုေပက၊ ရႊီေငြကိုကာ၊ ထိုအခါ၀ယ္၊ သိုကာထားလို႔၊ သစ္သားေလွက၊ ၀ံဂေမမွာ၊ တက္လီရလို႔၊  ထက္မွာေရာက္ခါ၊ ရွိပမာသို႔၊ အိပ္ရာသေဘာက္၊ စားေသာက္သမွ်၊ စိန္ကံုတန္ေယာင္၊ မိန္းျပန္ၾကေသာ္၊ ၀ံဂေမမွာ၊ ရႊီကိုသာလွ်င္၊ ဆိုကာလည္းေျပာ၊ ထိုစကားေၾကာင့္၊ သစ္သားကရိယာ၊ တန္းဆာမ်ားႏွင့္၊ ထားလီပါေက၊ ရွည္ၾကာတြက္စစ္၊ ခုႏွစ္ရက္လွ်င္၊ မွတ္ပိုက္နီကာ၊ လားမည့္ခါတြင္၊ ဘူးဖါအႀကီး၊ သူႏွင့္ေလွ်ာ္ေအာင္၊ ထည့္ကာပီးလို႔၊ ရွိနည္းတူစြာ၊ အရာရာကို၊ မွာကာလည္းထား၊ လမ္းစပ္ၾကားမွာ၊ စကားကိုမိ။ပခ်ဳပ္ဖါကို၊ အသာျမွင့္ေက၊ ဖြင့္မၾကည့္ကဲ့၊ ဖီးတြိတတ္သည္၊ ၀ံဂေမကို၊ မွာေပတန္တန္၊ မိဘထံကို၊ ျပန္ကာလားရာ၊ ကၽြဲႏြားေက်ာင္း၍၊ မတြိပါေက၊ ကြယ္ကာလည္းနီ၊ မိဘထံကို၊ ျပန္လာေျမာက္ေက၊ ေရာက္လီတံုေရ။   ။

ေရာက္တံုလီေက၊ ထိုသည္အခါ၊ မ်ိဳးဆြီညာကို၊ ေခၚေ၀ၚတံုၿပီး၊ အသီးသီးေက၊ ေမာင္ႀကီးေမာင္ငယ္၊ ခ်စ္ႀကိဳးသြယ္သည္၊ အစ္ေမအစ္မ၊ ခ်စ္မညီးေက၊ ေရာက္မခဲအို၊ ေမ်ာက္သားဆိုေက၊ ထိုထိုအႀကီး၊ ၀ရီးကစ၊ မိႀကီးတြင္ေက၊ ရီးသွ်င္မႏွင့္၊ ေဘာင္မအဘိုး၊ ႏြယ္အ႐ိုးဟု၊ ဆြီမ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္၊ သူ႐ို႔နီေက၊ နီအိမ္ထက္မွာ၊ အုပ္က်က္မ်ားစြာ၊ ေရာက္ေသာခါလွ်င္၊ ေလွာင္ကာအတြင္း၊ အထဲခန္းမွာ၊ ႏြားမ်ားစြာကို၊ ျခံမွာသြင္းသို႔၊ ျဂင္းျဂင္းၿဂိတ္ၿဂိတ္၊ တန္းခါးစံုကို၊ အကုန္ပိတ္လို႔၊ ထဲစိတ္၀မ္သား၊ ပခ်ဳပ္ဖါကို၊ ထိုခါမေယ၊ ၀ံဂေမလွ်င္၊ ဖြင့္ေပေသာခါ၊ ေလွာင္၍ပါေက၊ မ်ားစြာေသာင္းသဲ၊ ပခ်ဳပ္ဖါေခၚ၊ ဘူးအထဲက၊ ႃမြီပြီးႃမြီေဟာက္၊ အဆိပ္ေတာက္ေက၊ ငန္းေျပာက္ငန္းႃမြီ၊ ငန္းသႃခြီ႐ို႔၊ အစြယ္ျမျမ၊ ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းလွ်င္၊ ေပါက္လီၾကေက၊ ထၿပီးမလြတ္၊ က်ိတ္က်က္ခတ္လို႔၊ ပိတ္လတ္သာက်င္၊ အထဲတြင္ေလ၊ မ်က္ျမင္ဆင္းရဲ၊ တေယာက္ထက္တြင္၊ တေယာက္တင္ေက၊ ေမွာက္လွ်င္လဲလို႔၊ သဲသဲ႐ံုး႐ံုး၊ တထဲလံုးေက၊ ျပဳန္းျပင္ဆံခတ္၊ ငါးမ်ားဖ်င္ေလ၊ ၀င္သည့္ျမံဳးမွာ၊ ႐ံုးမလြတ္သို႔၊ သက္ျပတ္ဇီေ၀၊ ၀ံဂေမေလ၊ အဆြီအမ်ိဳး၊ ႏြယ္အ႐ိုးဟု၊ ဘီးဘိုးအလံုး၊ ယာခြတ္ပိုင္ေခ်ာင္၊ အစိုင္ျပဳန္းလို႔၊ ဤထံုးဤပံု၊ အလံုးစံုကို၊ အာဂံုညာ၀က၊ ခပ္သိမ္းသူ႐ို႔၊ ျပဳတံုၾကလို႔၊ ေလာဘတရား၊ မလိုက္စားႏွင့္၊ မိုက္မွားတတ္သည္၊ ပဌမေျပာေက၊ မိၼငယ္မွာ၊ တည္ၾကည္သေဘာ၊ ႐ို႔ေသာအားေၾကာင့္၊ စားေသာက္မကုန္၊ စည္းစိမ္ဟုန္ႏွင့္၊ ျပည့္စံုသုခ၊ ခံစားရလို႔၊ မိဘမ်ိဳးဆြီ၊ ႂကြယ္သည္မက၊ စိန္ကံုးတံမွာ၊ ရွိကံမလို႔၊ အ႒၀လာ၊ တိုင္းေအာင္ခ်ာကို၊ အာဏာစိုးခ်ဳပ္၊ မ်ားျပည္သူကို၊ မပူရေအာင္၊ ၾကက္မအုပ္သို႔၊ သမုတၱနတ္၊ ေလးကၽြန္းပတ္သည္၊ မႏၶာတ္ပမာ၊ ျမတ္ရာဇာဟု၊ ျဗဟၼာသကၠ၊ နာမတြင္ျခင္း၊ ျဖဴထီးရိပ္ခို၊ ေစာဘုန္းမိုေလ၊ ထိုသည္မင္းလွ်င္၊ သတင္းစကား၊ ေၾကာင္းျခင္းရာကို၊ ေကာင္းစြာၾကားက၊ ရထားျမင္းဆင္၊ ရႊီထမ္းစင္ႏွင့္၊ တင္ခီရမည္၊ မိန္႔မွတ္ေပေက၊ မတ္ငယ္မတ္ႀကီး၊ အသီးသီး႐ို႔၊ မႈတ္တီးကရိယာ၊ အျဖာျဖာေက၊ ဒူရိယာကားပါး၊ တံတ်ာေက၊ သံသာမ်ားက၊ မိဖုရားတန္းဆာ၊ ကမၺာႏွင့္၊ ဒြါဒရာမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပန္းစံုျခယ္ေက၊ ရႊီးခါးႀကိဳးက၊ ဆံထံုးဆခ်ပ္၊ လႏွင့္နီေယာင္၊ စိန္နကပ္ႏွင့္၊ ဘယပ္လည္းဆြဲ၊ ေက်ာက္မ်က္ရႊဲေက၊ ပုလဲမုတၱာ၊ ရတနာေလ၊ တန္းဆာစံုလင္၊ ရႊီထမ္းစင္မွာ၊ ယူတင္တံုၿပီး၊ မူးမတ္ႀကီး႐ို႔၊ မင္းသမီးဟန္၊ စိန္ကံုးတံကို၊ ႃခြီရံမ်ားစြာ၊ အိမ္ေဂဟာတြင္၊ တန္းဆာလည္းဆင္၊ ရႊီထမ္းစင္ႏွင့္၊ ေဆာင္တင္ၿပီးေထြ၊ ေတာင္နန္းလယ္မွာ၊ မေဟထြဋ္ထား၊ ျပည္ႀကီးသွ်င္မွာ၊ တင္ေျမွာက္စားလို႔၊ မိဖုရားအစစ္၊ စိန္ကံုးတံမွာ၊ ကံအေၾကာင္းေက၊ ေဟာင္းအသစ္ေၾကာင့္၊ ျဖစ္ရတံုလီ၊ ဆင္ၿခီဆံုးလို႔၊ ထံုးသက္သီလွ်င္၊ လြန္လီရွိက၊ စိန္ကုံးတံႏွင့္၊ ေမ၀ံဂကို၊ ဓမၼသံေ၀၊ အေၾကာင္သူ႐ို႔၊ ယူကာဆေက၊ ရကတ္စီေလ။           ။

ဤလည္လည္ေက၊ ဤလည္ယခု၊ ဤဆင္ၿခီေလ၊ ဤ၀တၳဳကို၊ စပ္ျပဳကာကံုး၊ ဖတ္႐ႈစိငွာ၊ သာျခင္းစီေက၊ သက္သီဆံုးလို႔၊ နိဂံုးခ်ဳပ္မည္၊ အတီေတေက၊ လြန္လီရွိခါ၊ ျဖစ္ပ်က္ပါသည္၊ မ်ားစြာထံုးပံု၊ အလံုးစံုကို၊ အကုန္အစင္၊ မသိက်င္လည္၊ ယခင္ရွိက၊ လူ႔ေ၀ါဟာေလ၊ ေပါရဏျဖင့္၊ ေျပာၾကသီးသီး၊ နမူနာေလ၊ ယူကာမွီးလို႔၊ သက္ႀကီးစကား၊ ဆက္ကာသြယ္ေက၊ သက္ငယ္နား၌၊ ၾကားရဖန္ဖန္၊ ျဖစ္ပ်က္ဟန္ေလ၊ ပံုစံနည္းနာ၊ ရွိအထက္က၊ ဆင္းသက္လာေက၊ ခုခါသမယ၊ ေခတ္ကိုခ်ေသာ္၊ ကာလအေလွ်ာက္၊ ရွိထံုးပံုေလ၊ လံုးစံုေပ်ာက္လို႔၊ မေလွ်ာက္မပတ္၊ တလိုင္းဟံသာ၊ တိုင္းျမန္မာက၊ ေပၚလာလတ္ေက၊ ျပဇာတ္ေတးအုပ္၊ ပံုႏွိပ္ထုတ္လို႔၊ ကၽြႏု္ပ္႐ို႔နီ၊ ရခိုင္ျပည္တြင္၊ နယ္ပယ္ႏွံစပ္၊ အရပ္ရပ္၌၊ ဖတ္ရြတ္မ်ားစြာ၊ လားလီရာမွာ၊ ေၾကာ္ကာကၽြီးလို႔၊ ေတးကဗ်ာကို၊ တရြာတဇာတ္၊ တရပ္တဆိုင္း၊ အမ်ိဳးမတူ၊ ႐ို႔ျပည္သူမွာ၊ လူအ႐ိုင္းသို႔၊ သိုင္းဟန္ယိမ္းဟန္၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံမွာ၊ ထံုးစံယြင္းကြက္၊ ရွိအဆက္လွ်င္၊ ပ်က္သည္မက၊ တခ်ိဳ႔နီေက၊ ရပ္ေဒသ၌၊ ၀ံသႏြယ္႐ိုး၊ ဘီးအဘိုး႐ို႔၊ အမ်ိဳးမမွန္၊ ယုတ္ညံျပန္၍၊ တိရိစၧာန္တမွ်၊ လိမၼာသူသည္၊ မဟိေပေက၊ ရပ္ေဒသ၌၊ မိမၼေတာင္ပင္၊ က တံုက်င္၍၊ အျမင္ဆိုးလြယ္၊ ႐ို႔ထံုးစိုင္ေလ၊ ရခိုင္မ်ိဳး႐ိုး၊ ႐ိုးအႏြယ္လွ်င္၊ ေပ်ာက္ကြယ္မတတ္၊ ဟိျပန္လတ္လို႔၊ နိပါတ္ရာဇ၀င္၊ စံုအလင္ေက၊ ပံုျပင္စု႐ံုး၊ ကဗ်ာစီေက၊ စာစီကံုးလို႔၊ ရွိထံုးရွိစံ၊ အတန္တန္တြင္၊ လိပ္ကမၻာမ၊ မရီးမတ္႐ို႔၊ နီးစပ္ၾကသည္၊ မတ္လွမင္းျဖဴ၊ ဇမၺဴ၀တၳဳ၊ သာျခင္းစီဗ်ာ၊ ဆင္ၿခီတမ္းေက၊ လြမ္းအႏုႏွင့္၊ ယခုတမူ၊ ႐ႈေမွ်ာ္သူ႐ို႔၊ က်ီးျဖဴတခန္း၊ ဤကဗ်ာေလ၊ သာျခင္းဆန္းကို၊ က်မ္း၌မလာ၊ စာမွာမဟိ၊ ပါဠိမရ၊ သို႔ပါေသာ္လည္း၊ ေပါရဏဟု၊ ရွိကထံုးေဟာင္း၊ မေပ်ာက္ေကာင္းေက၊ အေၾကာင္းေထာက္ကာ၊ ဤကဗ်ာကို၊ စီခါတြက္စစ္၊ ရက္လႏွစ္ကား၊ သကၠရာဇ္ေကာဇာ၊ ေထာင္ႏွစ္ရာႏွင့္၊ ေျဖာင့္စြာတြက္ရြီ၊ ဂဏန္းၿခီလွ်င္၊ သွ်စ္ဆယ္ႏွစ္ခု၊ မိုး၀သန္ႏွင့္၊ ေဟမာန္လုလို႔၊ ရတုမာသ၊ တခ်ိဳ႔မွာေလ၊ နေတၱာ္လႏွင့္၊ တခ်ိဳ႔ေကေသာ္၊ တန္းေဆာင္ဘုန္းဟု၊ သမုတ္ကာျဖင့္၊ ေခၚေ၀ၚတံုၾက၊ ရြာတရြာတြင္၊ ႏွစ္၀ါဒႏွင့္၊ ဆန္းစငါးရက္၊ ညာေမွာင္နက္၌၊ တြက္ကာတြက္ကာ၊ ထြန္းဆရာလွ်င္၊ ရြာနတ္ဆိပ္တြင္၊ စာပီသင္လို႔၊ စီရင္ကုံးလုပ္၊ ဤထံုးပံုေလ၊ ကုန္ကာဆံုးေက၊ နိဂံုးခ်ဳပ္လို႔၊ စာအုပ္ကိုပို႔၊ ထက္နတ္ျပည္သို႔၊ စစ္ေတြၿမိဳ႔မွာ၊ လူ႐ို႔ေခၚတြင္၊ ေက်ာင္းတက္လမ္း၌၊ ဆန္းလသြင္သို႔၊ ေပၚထင္ထြန္းသစ္၊ အကၡရာစံု၊ စၾကၠာယံုသို႔၊ ပံုႏွိပ္တိုက္က၊ ႐ိုက္ႏွိပ္လိုက္သည္၊ ရႊီျပည္သူ႐ို႔၊ ၀ယ္ယူလတ္ေက၊ ဘတ္ကတ္လီေလ။ ။         ။

ဤတြင္ရႊီက်ီျဖဴသာျခင္းၿပီး၏။